سرمایه وب | سرمایه وب SarmayeWeb
هجینگ یکی از مهم ترین ابزار های مدیریت ریسک در بازار های مالی است که به معامله گران و سرمایه گذاران کمک می کند تا در برابر نوسانات شدید بازار، از سرمایه خود محافظت کرده و با اطمینان بیشتری فعالیت کنند. برای آشنایی بیشتر و کسب اطلاعات کامل تر، همراه ما در وب سایت سرمایه وب باشید.
مفهوم هج کردن در بازار سرمایه
هدف اصلی فعالان بازار سرمایه، کسب بازدهی مطلوب و به حداقل رساندن ریسک سرمایه‌گذاری خود با استفاده از استراتژی های مختلف است.
اصطلاح هجینگ (Hedging) یا هج کردن به معنای استفاده از ابزارهای مالی مختلف در راستای پوشش ریسک سرمایه گذاری است.
برای مثال، یک کشاورز که محصولات خود را در چند ماه آینده به بازار عرضه می کند، ممکن است نگران کاهش قیمت محصولات باشد.
او می تواند از ابزارهای هجینگ مانند قراردادهای آتی یا اختیار معامله استفاده کند تا در صورت کاهش قیمت، زیان ناشی از این تغییر قیمت را جبران کند.
ارزش اوراق بهادار به صورت مداوم دستخوش تغییرات زیادی می شود و این تغییرات می توانند اثر مثبت یا منفی بر ارزش دارایی شما داشته باشند.
با استفاده از هج کردن، به عنوان یکی از ابزارهای پیشرفته مدیریت ریسک، می توانید تا حد قابل قبولی، سبد سرمایه گذاری خود را در مقابل ریسک های احتمالی بیمه کنید.
در این فرایند، افراد معمولا پس از ورود به یک موقعیت سرمایه گذاری، همزمان وارد یک موقعیت دیگر با همبستگی معکوس می‌شوند تا در صورت اشتباه بودن تحلیل اولیه، از سرمایه خود را در برابر زیان محافظت کنند.
اهمیت هجینگ چیست
هجینگ از آن جهت دارای اهمیت است که باعث می شود سرمایه گذاران با ریسک های کمتری روبرو شوند و سرمایه آنها از آسیب بیشتر، حفظ شود.
سرمایه گذاران و تریدرها با استفاده از تحلیل های فاندامنتال و انواع تحلیل های تکنیکال موجود برای پیش بینی قیمت در بازارهای مالی سعی می کنند روند قیمت در بازار مالی موردنظر را پیش بینی کنند.
اما این پیش بینی ها همواره درست نیستند و در برخی اوقات بازار درخلاف جهت پیش‌بینی آنها حرکت می کند.
در این حالات اهمیت پوشش ریسک یا هجینگ مشخص می شود. پوشش ریسک این امکان را به تریدرها می دهد تا بتوانند با استفاده از استراتژی های مناسب میزان زیان مربوط به پیش بینی نادرست بازارهای مالی را کاهش دهند.
هجینگ در ترید چیست
هجینگ در ترید به معنای باز کردن چندین پوزیشن معاملاتی به طور همزمان است تا در صورتی که پیش بینی تریدر از روند آتی قیمت درست نبود، میزان ریسک و ضرر معاملات کاهش پیدا کند.
تریدرها با شناسایی دو دارایی یا ابزار معاملاتی که با هم نسبت معکوس دارند، می توانند هجینگ انجام دهند.
این موضوع به این معنی است که زمانی که یک ابزار معاملاتی در روندی صعودی باشد، دیگری در روندی نزولی قرار بگیرد.
به این ترتیب سرمایه گذار و تریدر می تواند ریسک پیش بینی های نادرست خود را کاهش دهد. هجینگ معمولا در میان تریدر های میان مدت و کوتاه مدت بیشتر استفاده می شود.
با توجه به این‌که نوسانات بازار معمولا در بازه های زمانی کوتاه مدت یا میان مدت روی می دهد، بنابراین برای این‌که تریدرها بتوانند از نوسانات موجود در بازارهای مالی استفاده کنند وارد پوزیشن های معاملاتی می شوند و برای کاهش ریسک در این معاملات نیز از هجینگ استفاده می کنند.
از سویی دیگر سرمایه گذارانی که بیشتر معاملات خود را در بازه های بلند مدت انجام می دهند، پوزیشن های معاملاتی خود را بیشتر بر مبنای پیش بینی بلند مدت قیمت در بازارهای مالی قرار می دهند و توجه زیادی به نوسانات کوتاه مدت یا میان مدت بازار ندارند.
چه افرادی از هجینگ استفاده می کنند؟
تمام افرادی که در بازارهای مالی فعالیت می کنند برای کاهش ریسک معاملات خود می توانند از استراتژی های هجینگ در معاملات خود استفاده کنند.
در این میان تریدر هایی که از ابزارهای مالی گوناگون برای ترید استفاده می کنند و توانایی پیش بینی مورد قبولی از بازار های مالی دارند، بیشتر تمایل دارند تا از راهکار های پوشش ریسک استفاده کنند.
این افراد در صورتی که حجم سرمایه بالایی را در سبد سرمایه گذاری خود داشته باشند معمولا نیاز بیشتری پیدا می کنند تا از استراتژی های هجینگ استفاده کنند.
بنابراین صندوق های سرمایه گذاری و موسسات مالی که مدیریت حجم بالایی از سرمایه را بر عهده دارند همواره سعی می کنند از استراتژی های مناسبی برای پوشش ریسک استفاده کنند.
استراتژی معاملاتی هجینگ چیست
به طور کلی، استراتژی معاملاتی برنامه ای جامع و دقیق است که با تعیین قوانین مشخص، مسیر ورود، مدیریت و خروج از یک موقعیت معاملاتی را مشخص می کند.
در استراتژی هجینگ، با بهره‌گیری از ابزارهای مالی گوناگون، می توان برنامه ای ساختارمند برای کاهش ریسک سرمایه گذاری تدوین کرد.
در این میان، رعایت اصول مدیریت سرمایه در استراتژی هجینگ اهمیت ویژه ای دارد.
این رویکرد بیشتر توسط نهاد های مالی مانند صندوق های سرمایه گذاری، شرکت های سبد گردان اختصاصی و واحدهای سرمایه گذاری شرکتی به کار گرفته می شود، زیرا هدف اصلی آن ها حفظ سرمایه در برابر ریسک های بازار است.
با این حال، افراد حقیقی نیز می توانند با یادگیری روش های هج کردن و انجام محاسبات علمی، ریسک معاملات خود را کاهش دهند.
همچنین در صورت تمایل می توانید از طریق سرمایه گذاری غیر مستقیم در صندوق های سرمایه گذاری، از دانش متخصصان بازار بهره مند شوید.
مزایا و معایب استفاده از استراتژی هجینگ
مزایا
۱. کاهش ریسک‌های مالی: هجینگ به سرمایه گذاران و شرکت ها کمک می کند اثر نوسانات نامطلوب قیمت ها، نرخ ارز یا نرخ بهره را به حداقل برسانند و از سرمایه خود محافظت کنند.
۲. ثبات در جریان نقدی و سود: با استفاده از هجینگ، شرکت ها می توانند درآمد و هزینه های خود را در برابر تغییرات بازار تثبیت کرده و برنامه ریزی مالی دقیق تری داشته باشند.
۳. افزایش اطمینان سرمایه گذاران: کاهش ریسک از طریق هجینگ باعث می شود سرمایه گذاران با اعتماد بیشتری در بازار فعالیت کنند.
معایب
۱. هزینه های اجرایی: اجرای استراتژی های هجینگ با پرداخت کارمزد و هزینه های مربوط به ابزارهای مشتقه همراه است که ممکن است از سود نهایی بکاهد.
۲. پیچیدگی فرآیند: استفاده از هجینگ به دانش تخصصی و تحلیل دقیق نیاز دارد و برای سرمایه گذاران مبتدی ممکن است دشوار و چالش برانگیز باشد.
۳. ریسک اجرای نادرست: در صورت انتخاب ابزار نامناسب یا اجرای ناصحیح استراتژی، احتمال زیان یا از دست رفتن فرصت های سود دهی وجود دارد.
انواع استراتژی هجینگ
برای کاهش ریسک سرمایه گذاری می توان به طور مستقیم وارد موقعیت معکوس معامله اصلی شد یا به صورت غیر مستقیم و از طریق متنوع‌سازی سبد دارایی، پوشش ریسک ایجاد کرد.
در ادامه به انواع رایج استراتژی‌های هجینگ همراه با مثال های کاربردی می پردازیم.
۱- استفاده از ابزارهای مشتقه
یکی از رایج ترین روش های هجینگ در بازار سرمایه، استفاده از ابزارهای مشتقه مانند قرارداد های آتی، اوراق اختیار معامله و اختیار فروش تبعی است.
این ابزارها، قرارداد هایی هستند که ارزش آن ها از یک دارایی پایه (مانند سهام یا صندوق سرمایه گذاری) مشتق می شود.
ویژگی مهم این ابزارها، امکان کسب بازدهی در شرایط نزولی بازار است؛ زیرا می توان با اتخاذ موقعیت فروش در بازار های دوطرفه، زیان ها را تا حدودی جبران کرد.
برای نمونه، اگر سرمایه گذاری یک سهم را خریداری کند، می تواند هم زمان اختیار فروش آن را نیز بخرد. در صورت افت قیمت سهم، سرمایه گذار می تواند از طریق قرارداد اختیار، بخشی از زیان خود را جبران کند. این کار نوعی بیمه سرمایه به شمار می آید.
۲- متنوع سازی سبد دارایی
تنوع بخشی به سبد دارایی، یکی دیگر از روش های موثر هجینگ است. با سرمایه گذاری در دارایی هایی که رفتار متفاوت یا همبستگی معکوس با یکدیگر دارند، می توان ریسک های خاص یک صنعت یا شرکت را کاهش داد.
به عنوان مثال، اگر بخشی از سرمایه خود را در سهام و صندوق های سهامی سرمایه گذاری می کنید، به جای تمرکز روی یک یا دو نماد، می توانید در صنایع مختلف (مانند فلزات اساسی، مواد غذایی و دارویی) سرمایه گذاری کنید تا اثر تغییرات نرخ ارز یا سیاست های اقتصادی بر کل سبد کاهش یابد.
علاوه بر این، ورود به بازارهای موازی مانند طلا نیز راهکار مناسبی برای مدیریت ریسک است.
در شرایط بحران اقتصادی، طلا به‌عنوان دارایی امن شناخته می شود و معمولا برخلاف بازار سهام رفتار می کند. بنابراین با داشتن طلا در سبد، می توان افت ارزش سایر دارایی ها را جبران کرد.
هجینگ یکی از استراتژی های مهم در بازارهای مالی است که به سرمایه‌گذاران کمک می کند از دارایی های خود در برابر نوسانات بازار محافظت کنند.
اگرچه این استراتژی نیازمند دانش تخصصی و تجربه است، اما استفاده صحیح از ابزارهای هجینگ می تواند منجر به افزایش ثبات مالی و کاهش ریسک سرمایه گذاری ها شود.
هجینگ با سبد سرمایه‌گذاری چیست
یکی از راه هایی که سرمایه گذاران از آن برای پوشش ریسک در بازار های مالی استفاده می کنند، تنوع در چیدمان سبد سرمایه گذاری است.
برای مثال ممکن است فردی ۴۰ درصد از سرمایه خود را به بازار سهام اختصاص دهد و مابقی سرمایه خود را در اوراق قرضه سرمایه گذاری کند.
نحوه اختصاص سرمایه به گروه های متنوعی از دارایی و سهام به عوامل مختلفی همانند میزان ریسک پذیری، اهداف سرمایه گذاری و شخصیت تریدر و سرمایه گذار بستگی دارد.
بنابراین یک استراتژی واحد برای پوشش ریسک را برای همه سرمایه گذاران و تریدرها نمی توان توصیه کرد.
برای مثال یکی از راههایی که سرمایه گذاران برای کاهش ریسک از آن استفاده می کنند، سرمایه گذاری و خریداری صندوق های قابل معامله در بورس هستند.
این صندوق ها معمولا از تعدادی سهام و دارایی تشکیل شده اند و ریسک سرمایه گذاری در یک سهام خاص را ندارند.
مزایای هجینگ چیست
موارد زیر را می‌توانیم به طور خلاصه به عنوان مزایای هجینگ نام ببریم.
کاهش ضرر و محافظت از سود حاصل از سرمایه گذاری
حفاظت از دارایی ها در بازارهای خرسی
حفاظت از دارایی ها در برابر تورم، نوسانات نرخ بهره و غیره
هجینگ در بازار کریپتو چیست
بازار کریپتو بازاری است که در آن ارزهای دیجیتال معامله می شوند. در این بازار نیز همانند بازارهای دیگر تمامی موارد مربوط به محافظت از سرمایه و پوشش ریسک را باید رعایت کرد.
برای پوشش ریسک در بازار ارزهای دیجیتال روش ها و استراتژی های متفاوتی وجود دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
اما در ابتدا مروری می کنیم به ریسک های موجود در بازار کریپتو که لزوم استفاده از هجینگ و مدیریت ریسک در این بازار را افزایش می دهد.
برخی از ریسک های موجود در بازار کریپتو
بازار کریپتو نسبت به بازارهای دیگر بازاری نوپا است که خطرات و ریسک های زیادی آن را تهدید می کند. در ادامه به برخی از این ریسک ها اشاره می کنیم.
عدم قانون گذاری: ارزهای دیجیتال بر بستر های غیر متمرکز توسعه پیدا کرده اند. این موضوع به این معنا است که هیچ نهاد متمرکزی همانند بانک‌ها بر روی تراکنش های شبکه های رمزارزی نظارت ندارد.
ممکن است فقدان قانون گذاری حوزه ارزهای دیجیتال کاربران این حوزه را با نگرانی هایی روبرو کند.
اما گسترش استفاده از رمز ارزها باعث می شود تا نهاد های قانون گذار به این حوزه نیز ورود کنند و با قانون گذاری هایی که انجام می دهند باعث گسترش و مقبولیت بیشتر ارزهای دیجیتال شوند.
خطرات مربوط به هک: یکی از ریسک هایی که کاربران این حوزه را تهدید می کند، هک کیف پول های رمزارزی است.
این موضوع از یک سو باعث ایجاد نگرانی هایی درباره مسائل امنیتی این حوزه می شود ولی از سویی دیگر باعث ارتقای امنیتی بیشتر توسط توسعه دهندگان ارزهای دیجیتال می شود.
عدم وجود پشتوانه: از دیگر مواردی که باعث نگرانی‌هایی برایی کاربران این حوزه می شود این موضوع است که ارزهای دیجیتال به طور کامل تکنولوژی محور هستند و برخلاف دارایی هایی همانند سهام و طلا دارای پشتوانه ای فیزیکی نیستند.
بنابراین عدم وجود پشتوانه برای ارزهای دیجیتال موضوعی است که باعث افزایش ریسک در سرمایه گذاری در این بازارها می شود.
نوسانات شدید بازار کریپتو: از دیگر مواردی که باعث افزایش ریسک سرمایه گذاری در بازار رمز ارزها می شود، نوسانات شدید بازار کریپتو است.
این نوسانات بازار هم در بازه های زمانی کوتاه مدت و هم در بلند مدت مشاهده می شود. بنابراین سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال از سرمایه گذاری های با ریسک بالا محسوب می شود.
نحوه هجینگ در بازار ارزهای دیجیتال
زمانی که نگرانی هایی درباره میزان ریسک در معاملات وجود دارد معمولا افراد با کاهش اندازه پوزیشن و تیک پروفیت بخشی از پوزیشن از مقدار ریسک موجود کم می کنند.
در مواردی نیز با بستن کل پوزیشن از معامله خارج می شوند. این خروج از معامله می تواند به صورت سر به سر و با سود صفر باشد یا می تواند با فعال شدن حد ضرر در معامله و با مقداری ضرر انجام شود.
اما با استفاده از هجینگ تریدرها می توانند پوزیشن معاملاتی خود را حفظ کنند و با استفاده از استراتژی هایی میزان ریسک آن را کاهش دهند.
هجینگ با پوزیشن شورت چیست
هجینگ با پوزیشن شورت برای زمانی است که تریدر در ابتدا وارد پوزیشن لانگ شده است اما با تحلیل های که انجام میشه احتمال ریزش بازار را نیز می دهد.
در این حالت با باز کردن پوزیشن شورت می تواند درصورت ریزش بازار مقداری از ضرر مربوط به پوزیشن اولیه را کاهش دهد.
هجینگ با استیبل کوین چیست
استیبل کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که همواره ارزش ثابتی برابر با یک دلار دارند. بنابراین از استیبل کوین ها می توان به عنوان سپری در برابر نوسانات بازار رمزارزها استفاده کرد.
برای مثال تریدرهایی که در بازار کریپتو فعالیت می کنند می‌توانند برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال مورد نظر از استیبل کوین ها استفاده کنند.
برای این کار این افراد در ابتدا مقدار سرمایه لازم و مورد نظر خود را برای ترید در بازار کریپتو تعیین می کنند و آن را به یکی از انواع استیبل کوین های معتبر و معروف همانند تتر تبدیل می کنند.
تریدرها می توانند در صرافی های معتبر ارز دیجیتال تبدیل پول فیات به استیبل کوین را انجام دهند. پس از تهیه مقدار موردنیاز از استیبل کوین می توانند در ترید های خود از استیبل کوین خریداری شده استفاده کنند و تمامی معاملات خود را بر اساس آن انجام دهند.
هجینگ با بیت کوین چیست
از دیگر استراتژی‌هایی که در بازار کریپتو برای جلوگیری از ضرر پیش بینی نادرست قیمت یا جلوگیری از آسیب های ناشی از نوسانات بازار ارزهای دیجیتال انجام می دهند، پوشش ریسک با استفاده از بیت کوین است.
با توجه به این‌که بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال از محبوبیت بالایی در بازار کریپتو برخوردار است، بسیاری از تریدرها ترجیح می دهند از بیت کوین برای انجام معاملات خود استفاده کنند.
این افراد میزان دارایی‌‌های کریپتویی خود را با بیت کوین اندازه گیری می کنند.
برای مثال در ابتدا مقداری بیت کوین تهیه می کنند و سپس با توجه به تحلیلی که انجام می دهند رمز ارزهای دیگر را خرید و فروش می کنند. سپس سود حاصل از نوسان گیری در ارزهای دیجیتال را نیز به بیت کوین تبدیل می کنند.
البته بیت کوین نیز همانند دیگر ارزهای دیجیتال نوسانات قیمتی بالایی دارد و افرادی که از بیت کوین به عنوان هجینگ استفاده می کنند.
در شرایطی که بازار کریپتو در روندهای خرسی بلند مدت قرار می گیرد می بایست برای جلوگیری از ضرر، بیت کوین های خود را به استیبل کوین تبدیل کنند.
اما در روند های صعودی با توجه به روند افزایشی بیت کوین پوشش ریسک با این رمزارز می تواند برای تریدرها جذاب باشد.
استفاده از بیت کوین در هجینگ چیست
ممکن است این سوال مطرح شود که دلیل استفاده از بیت کوین در هجینگ ارزهای دیجیتال چیست. برای پاسخ به این سوال به این نکته توجه کنید که اکثر ارزهای دیجیتال از نوسانات قیمتی بیت کوین تبعیت می کنند.
به این معنی که زمانی که بازار بیت کوین صعودی است اکثر ارزهای دیجیتال روندی افزایشی دارند و زمانی که بازار بیت کوین نزولی است نیز بیشتر ارزهای دیجیتال در روندی کاهشی هستند.
اما تفاوتی که بین بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال وجود دارد در اختلاف مارکت کپ آنها است.
بیت کوین به عنوان اولین و پرطرفدار ترین ارز دیجیتال بیشترین مارکت کپ را در میان ارزهای دیجیتال دارد. این موضوع باعث می شود تا نسبت به رمز ارزهای دیگری که ارزش بازار کمتری دارند نوسانات قیمتی کمتری داشته باشد.
بنابراین تریدرها می توانند در زمان هایی که بیت کوین پس از روندی صعودی در حالتی رنج و خنثی در بازه‌ای قیمتی نوسان می کند با شناسایی ارزهای دیجیتال پرپتانسیل نسبت به کسب سود از این ارزهای دیجیتال اقدام کنند و پس از تیک پروفیت برای حفظ سود و پوشش ریسک، ارزهای دیجیتال خریداری شده را دوباره به بیت کوین تبدیل کنند.
هجینگ در آلت سیزن چیست
زمانی که ۷۵ درصد از پنجاه رمزارز مهم بازار کریپتو طی سه ماه گذشته عملکردی بهتر از بیت کوین داشته باشند، در «فصل آلت کوین ها» (Altcoin Season) هستیم.
اما فصل رونق آلت کوین ها دائمی نیست و پس از مدتی بازار گاوی این رمز ارزها به بازار خرسی تبدیل می شود.
با توجه به ارزش بازار کمی که آلت کوین ها نسبت به بیت کوین دارند، همان طور که در بازارهای صعودی افزایش قیمت های قابل توجهی پیدا می کنند در روندهای نزولی بازار نیز به‌شدت ارزش خود را از دست می دهند.
این موضوع باعث می شود تا تریدرهایی که از روند صعودی آلت کوین ها برای کسب سود استفاده می کنند در موقع مناسب نسبت به تیک پروفیت و تبدیل آلت کوین های خود به استیبل کوین ها که قیمتی ثابت دارند اقدام کنند.
تریدرها با تبدیل رمز ارزهای خود به استیبل کوین ها درواقع از سرمایه خود در برابر ریزش بازار حفاظت می کنند.
هجینگ در فارکس چیست
بازار فارکس بازاری است که در آن جفت ارزهای کشورها نسبت به هم معامله می شوند.
در این بازار نیز همانند بازارهای مالی دیگر تریدرها با استفاده از تحلیل‌های قیمتی سعی می کنند روند آتی جفت ارزهای مورد نظر را پیش بینی کنند. اما همانند دیگر بازارها نیز این پیش بینی های قیمتی در مواردی اشتباه می شوند.
بنابراین در بازار فارکس تریدرها سعی می کنند با انجام استراتژی های پوشش ریسک که به آن هجینگ در بازار فارکس می گویند، مقداری از زیان های مربوط به پیش بینی های نادرست را کاهش دهند.
هجینگ در فارکس به این ترتیب انجام می شود که تریدر چند پوزیشن را به‌طور همزمان باز می‌کند تا بتواند میزان ضرر احتمالی را کاهش دهد.
بازار فارکس تحت تاثیر عواملی همانند میزان تورم و نرخ بهره قرار دارد و با توجه به تغییراتی که در میزان قدرت و ضعف ارز کشورها انجام می شود، تریدرها می بایست سرمایه های خود را با استفاده از استراتژی های پوشش ریسک از ضرر و زیان محافظت کنند.
معاملات جفت ارزها در بازار فارکس
برای این که با مفهوم پوشش ریسک در بازار فارکس آشنا شویم در ابتدا باید نحوه کارکرد پوزیشن های معاملاتی در بازار فارکس را فرا بگیریم. همان طور که پیشتر گفته شد، در بازار فارکس تغییرات ارزش جفت ارزها نسبت به هم معامله می شود.
برای مثال جفت ارز EUR/USD را درنظر بگیرید. زمانی که ارزش یورو نسبت به دلار تقویت می‌شود، در این حالت با توجه به این که صورت کسر یورو است بنابراین مقدار کلی این کسر روندی صعودی خواهد داشت.
در این حالت تریدرها می توانند با باز کردن پوزیشن های لانگ از روند افزایشی این نسبت کسب سود کنند.
در حالتی برعکس یعنی در حالتی که ارزش دلار نسبت به یورو تقویت شود، با توجه به این که دلار در مخرج کسر قرار دارد بنابراین مقدار کلی کسر روندی نزولی پیدا می کند.
در این حالت تریدرها می توانند با باز کردن پوزیشن های شورت از روند کاهشی این نسبت کسب سود کنند. با ذکر این مقدمه در ادامه یکی از روش های پوشش ریسک در بازار فارکس را با مثالی توضیح می دهیم.
صندوق پوشش ریسک چیست
«صندوق پوشش ریسک» (Hedge Fund) صندوقی برای سرمایه گذاری است که سرمایه های دریافتی را در گزینه های مختلفی سرمایه گذاری می کند تا بتواند در برابر نوسانات بازار پوشش ریسک مناسبی برای دارایی ها انجام دهد.
این صندوق‌ها معمولا از ابزارها و تکنیک‌های مختلف مالی برای افزایش سود و پوشش ریسک در معاملات خود استفاده می‌کنند.
بنابراین هدف صندوق‌های پوشش ریسک جمع‌آوری دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری آنها برای به حداکثر رساندن سود و استفاده از استراتژی‌های مناسب برای پوشش ریسک دارایی‌ها است.
با توجه به این که این صندوق ها از استراتژی های پوشش ریسک برای انجام معاملات در مدیریت سرمایه های تحت اختیار خود استفاده می کنند، به نام صندوق پوشش ریسک نام گذاری شده اند.
این صندوق ها همان طور که از نام آنها استفاده می شود همانند حصاری از ضرر و زیان های احتمالی در بازارهای مالی جلوگیری می کنند.
سرمایه گذاری در طلا برای پوشش ریسک
سرمایه گذاری در طلا همواره یکی از راه های موثر برای محافظت از دارایی در برابر بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به شمار می رود.
طلا به دلیل کمیابی، ارزش ذاتی بالا و پایداری نسبی قیمت، از دیرباز جایگاه ویژه ای در میان دارایی های امن داشته و انتخابی محبوب برای پوشش ریسک سرمایه گذاران بوده است.
در طول تاریخ، سرمایه گذاران در مواجهه با نابسامانی های اقتصادی یا کاهش ارزش پول، به طلا پناه برده‌اند. این فلز گران بها می تواند سپری مطمئن در برابر تورم و افت قدرت خرید باشد.
یکی دیگر از ویژگی های مهم طلا در بازارهای مالی این است که معمولا در شرایطی که بازار سهام دچار افت یا رکود می‌شود، روند قیمتی آن صعودی می گردد.
به همین دلیل، تریدرهای فعال در بازارهای جهانی، همواره نوسانات قیمت طلا را در بازارهای نزولی (خرسی) سهام به عنوان سیگنال مهمی برای تصمیم گیری در نظر می گیرند.
در واقع، طلا در زمان بی ثباتی های بازار، نقش دارایی امن را ایفا می کند و می تواند بخشی از ریسک پرتفوی سرمایه گذار را کاهش دهد.
هجینگ با اوراق قرضه دولتی چیست
یکی دیگر از روش های پرطرفدار برای پوشش ریسک، سرمایه گذاری در اوراق قرضه دولتی است.
دولت ها در بسیاری از کشور ها برای تامین منابع مالی خود اقدام به انتشار این اوراق می کنند. سرمایه گذاران با خرید این اوراق، علاوه بر دریافت سود مشخص، به تامین مالی دولت نیز کمک می کنند.
از آن‌جا که اصل سرمایه و سود پرداختی در اوراق قرضه دولتی توسط دولت تضمین می شود، این نوع سرمایه گذاری به عنوان یکی از مطمئن ترین گزینه ها در نظر گرفته می شود.
اوراق قرضه دولتی جزو دارایی های با درآمد ثابت هستند و خریداران آنها تا زمان سررسید از سود تعیین‌شده بهره‌مند می‌شوند.
در شرایطی که بازارهای مالی دچار نوسانات شدید و غیرقابل پیش بینی می شوند، سرمایه گذاران برای کاهش ریسک و جلوگیری از زیان های احتمالی، به سمت اوراق قرضه دولتی روی می آورند.
این اوراق نقش حفاظتی قدرتمندی در برابر بی ثباتی های بازار ایفا کرده و به حفظ ارزش سرمایه در دوره های بحران کمک می کنند.
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
